zaterdag 16 juli 2011

Reisverslag 46 – van Rio naar Colonia in Uruguay.

Van Rio ging de reis noodgedwongen terug naar Uruquay om de Camper weer te stallen voor een maand of 5. In 10 dagen reden we terug naar Colonia del Sacramento. Een afstand van 2800 km. We hadden liever de Camper in de Buurt van Rio laten staan om dan 5 maanden later onze reis weer te vervolgen. Maar jammer genoeg zijn Argentinië en Uruquay de enige landen in Zuid-Amerika waar je de Camper, met een beetje geluk, voor meer dan 3 maanden mag stallen.

Dit voorjaar zorgde de enorme regenval voor veel aardverschuivingen en grote modderstromen in Brazilië. Bij de aardverschuivingen even ten noorden van Rio vielen honderden doden. Wij kregen er mee te maken toen aardverschuivingen er voor zorgde dat de belangrijke kustweg naar het zuiden bijna een week was afgesloten. Toen wij er aankwamen was de weg ten zuiden van Curitiba weer wel open maar stonden we uren in de file. We waren die dag bijna 9 uur onderweg en waren maar 225 km opgeschoten.

In São Lourenço do Sul reden we langs de rivier richting de camping waar we ook op de heenweg hadden gestaan. Overal lagen boomstronken, takken. Bij de huizen lagen matrassen en meubels buiten. De camping was gesloten en hier hoorde dat het hele bied 2 m onder water had gestaan waarbij 8 mensen de dood vonden. Bij de jachthaven, naast de camping, mochten we overnachten ook hier was alles zwaar beschadigd. Het toilet gebouw hing scheef en alle pijpverbindingen waren gebroken.

Bij de grens van Uruquay wilde een ambtenaar ons maar 3 maanden geven voor de camper. Dit terwijl we juist naar Uruquay reden omdat iedereen beweerd dat je automatisch 1 jaar krijgt. Na wat “soebatten” kregen we uiteindelijk toch 1 jaar.
Zonder meer verrassingen reden we naar de camping in Colonia del Sacramento om een paar dagen later de camper in een loods te stallen tot onze geplande terugkomst, begin september.

Langs de grote tolweg van Rio naar Sao Paulo zijn er maar weinig plaatsen om te overnachten. Toen het hoogtijd werd om maar eens te stoppen, trok Ria de “stoute schoenen” en vroeg, met succes, of we op de parkeerplaats van de Tolweg Organisatie mochten staan.


In Zuid-Amerika kan je bij vrijwel alle grote benzinestations olie laten verversen. Toen ik bij Petrobras mijn oliefilter aan de monteur gaf keek hij heel bedenkelijk. Ik verzekerde hem nog dat het de juiste filter was. “Heb je ook de olie bij je ?”, vroeg hij toen nog. “Nee”, zei ik, “dat hebben jullie toch zeker wel”. Toch moest hij eerst eens met zijn baas gaan praten, maar toen hij terug kwam ging hij direct aan de slag. Pas later bleek wat de reden voor de twijfel was geweest. Olie verversen is gratis bij Petrobras als hun de filter en de olie mogen leveren. Maar ja, wat doe je dan met die buitenlander die (noodgedwongen) zijn eigen filter meebrengt?



De gevolgen van de overstromingen rond São Lourenço do Sul.


Het marktplein van Florianopolis.


De bloemen die bij ons in de tuin staan, groeien in Brazilië gewoon langs de weg.


Een waarschuwing voor overstekende dieren. Capibaras!! Zie ook reisverslag 8.


We zijn nu weer in Uruquay. Een verlaten strand in het “Parque Nacional de Santa Teresa” Hier waren we ook op de heenweg. Zie reisverslag 39.



Piriápolis is een populaire overwinterplaats voor Noord_Amerikanen. Canadezen en Amerikanen kwamen bij ons een praatje maken toen we langs de boulevard geparkeerd stonden.


Het mooie brede strand van Piriápolis.


Vergeleken bij dit VW campertje, ziet die van ons er nog redelijk uit.




Buenos Aires: Ria in de race wagen van Juan Manuel Fangio, die met zijn Mercedes, 5 keer wereldkampioen werd in de Formule 1 in de periode 1951 – 1957.


Onze laatste reis heen en weer van Uruquay naar Brazilië is op bovenstaande kaart aangegeven met een groene lijn. Gedurende deze reis van 10 weken reden we 7300 km.
(Met een “double click” kan je de kaart vergroten.)