Bij aankomst in Lima hadden we nog wat tijd over, voor we weer naar huis zouden vliegen, en besloten we om naar het Cordillera Blanca gebergte in de Andes te rijden. In de Cordillera Blanca zijn, in een relatief klein gebied, meer dan 30 permanent met sneeuw en ijs bedekte bergen met een hoogte van rond 6000m. Of we er veel van zouden zien was een gok want november is het begin van het regenseizoen.
Op weg naar de Cordillera Blanca vonden we halverwege op ongeveer 250km van Lima een mooi gelegen camping bij Medio Mundo, direct aan het strand van de Pacifische Oceaan.
Duizenden van deze gevaarlijk uitziende beesten liepen er over het strand bij Medio Mondo.
De zonsondergang over de Pacifische Oceaan.
Tijdens het regenseizoen sneeuwt het in de Cordillera Blanca. Naarmate we hoger kwamen op weg naar de Cordillera Blanca, veranderde het weer en bij het hoogste punt (4100m) reden we dan ook door de natte sneeuw.
Een panorama van Huaraz, de grootste stad in de Cordillera Blanca. Een maandje eerder hadden we hier rondom 6000 m hoge bergen kunnen zien.
Alleen vroeg in de morgen kwam er even een mooie berg in Huaraz te voorschijn.
In Huaraz stonden we op een heel veilig plekje bij hotel “Santa Cruz”. Of deze hoge hekken werkelijk nodig zijn kunnen we niet beoordelen maar het geeft je wel een goed gevoel.
Via een heel slecht en smal pad kwamen bij deze “Mirador”, het uitzichtpunt over Huaraz.
In de Cordillera Blanca wordt elk stukje land benut en nog met primitieve middelen bewerkt.
Vanuit Yungay kan je excursie maken naar de Lagunas Llanganuco, twee mooie meren die je kan bereiken via, een steile, 25km lange, onverharde weg. We hadden hier-en-daar naar de toestand van de weg gevraagd en iedereen zei dat het voor ons geen elk probleem zou zijn. Na 10 km zijn we omgedraaid omdat de weg zo slecht was dat we het onverantwoord vonden verder te rijden.
In Caraz gaat er een 30 km lange weg naar Laguna Parón, het grootste meer in de Cordillera Blanca, op 4200 m. We namen een taxi om er naar toe te gaan omdat we geen vertrouwen meer hadden in de informatie over de toestand van de bergpaden. Op het smalle pad kwamen we een nogal grote tegenligger tegen. Op de terugweg had de bulldozer zoveel losse grond met grote stenen op het pad geschoven dat we vast kwamen te zitten.
De kleur van het water van Laguna Parón (http://en.wikipedia.org/wiki/Lake_Par%C3%B3n) en de omgeving, op 4200 m, was werkelijk uniek.
Het meer wordt omgeven door 6 bergen van rond 6000 m. Helaas werkte het weer niet mee en hebben we niet veel van deze bergen zijn.
Bij beter weer had Ria het uitzicht op de rechtse foto gehad. Aan het meer ligt ook de piramidevormige “Artesonraju” berg, waarvan beweerd wordt dat deze, met het meer, gebruikt is voor het maken van het logo van “Paramount Pictures”.
In de Cordillera Blanca en op een paar plaatsen in Bolivia komt de zeer zeldzame “Puya Raimondii” plant voor. (http://en.wikipedia.org/wiki/Puya_raimondii). Het duurt ongeveer 100 jaar voordat deze plant bloeit met wel 20,000 bloemetjes. Dit gebeurt maar één keer en dan sterft de meer dan 10 m hoge plant.
In het “Parque Nacional Huascaran” leven de boeren en vooral de veehoedsters onder hele primitieve omstandigheden. De hutjes zijn gebouwd met materiaal dat in het park voorkomt: stukken rots, bladeren van de “Puya Raimondii” plant en droog gras. De deur wordt gevormd door een stapel stenen.
Op ongeveer 100 km ten noorden van Lima ligt, te midden van een droge kale woestenij, het “Reserva Nacional de Lachay”. Het 5070 hectare grote park heeft een microklimaat en het vocht uit de zeemist heeft voor een unieke plantengroei gezorgd. Ondanks de mist hebben we er urenlang met plezier gewandeld.
Bij terugkomst in Lima hadden we nog tijd over om door de aangename wijk “Miraflores” te wandelen en Picarones (http://en.wikipedia.org/wiki/Picarones) te eten van Mary.
Is dit niet wat overdreven om zo’n mooie deur te gebruiken om je tuin in te gaan? Of zou de bewoner uitbreidingsplannen hebben?
In dit deel 4 van onze reis door Zuid Amerika zijn we in Uruguay begonnen en via Argentinië en Brazilië naar Peru gereden over een afstand van iets meer dan 10,000 km.
Met deze kerstcollage uit Lima wensen wij al onze bloglezers:
Prettige Kerstdagen en een Voorspoedig 2012
Deel 4 van onze reis begonnen we in Uruguay en reden we via Argentinië, Brazilië naar Lima in Peru over een afstand van 10250 km. De rode lijn geeft de route aan. (met een "click" op de kaart kan je deze vergroten)
In de tweede helft van januari beginnen we aan deel 5 van onze reis en gaan we, noodgedwongen in rap tempo, over de Panamericana, richting Ecuador.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten