Panamericana: Reisverslag 31 – Bolivia - Reserva Nacional de Fauna Andina Eduardo Avaroa.

Bij de Boliviaanse grens reden we direct het beschermde natuurgebied “Reserva Nacional de Fauna Andina Eduardo Avaroa” in. We zouden de komende week over de Altiplano (hoogvlakte) rijden over zeer slechte sporen / paden op een hoogte van 4000 m á 5000 m.

Het zou een uitdaging zijn voor mens en machine, niet alleen vanwege de hoogte maar ook de extreme temperaturen. We moesten er ook vanuit gaan dat we gedurende de komende week geen eten, drinken of diesel zouden kunnen kopen.

Bij de Boliviaanse grens op 4500 m.

Deze vos liep op veilige afstand, om eten te schooien, bij de grens.

De kaart van het “Reserva Nacional de Fauna Andina Eduardo Avaroa” in het uiterste zuidwesten van Bolivia. (Dubbelklik op de kaart om deze beter te bekijken).

Vlak over de grens liggen de Laguna Blanca en Verde. Laguna Blanca is niet echt wit maar Laguna Verde heeft wel degelijk een hele mooie groene kleur al komt deze kleur op de foto’s niet goed tot uiting. Bij Lagune Verder was ook een geocache verstopt die we helaas niet konden vinden. Deze cache is waarschijnlijk wereld’s hoogste en die hadden we graag willen vinden.

Laguna Verde panorama.

Nogmaals Laguna Verde.

Deze Internet foto geeft een beter beeld van het prachtige en onherbergzame gebied rond Laguna Verde.

De grootste aantrekkingskracht van de zoutvlakte, Salir de Chalviri, zijn de thermas, de heetwater bronnen. Bij aankomst zaten er nog een paar fransozen in maar toen die vertrokken hadden we het hele bad voor onszelf. De volgende ochtend zou dat heel anders zijn.

Op weg naar de Salar de Chalviri.

In het heerlijke thermische bad van de Salar de Chalviri op 4410 m.

In de morgen werden we wakker en waren we volledig in gesloten door terreinwagens die jongelui naar de Salar brachten.

In de morgen was het heel druk in het bad. Ook Rudi en Berlinda waren er al heel vroeg in om te ontdooien na een hele koude nacht in de Camper.

In de toiletten van Salar de Chalviri wordt het afval gescheiden. Dit is misschien een idee voor de milieuactivisten in Europa om zich daarvoor in te zetten.

We waren al twee dagen in Bolivia maar de douaneformaliteiten voor de Campers moesten nog steeds gebeuren. Hiervoor reden we naar het douanekantoor bij een mijnbouw firma op 5020 m. hoogte . De beambte had een mooie computer en computerprogramma voor de registratie. Maar omdat Nederland niet op het keuzemenu voorkwam moest hij alsnog het papier met de hand invullen.

Het douane kantoor op 5020 m. Dat is een paar honderd meter hoger dan het hoogste punt van Europa, de Mont Blanc.

Onze GPS gaf zelfs nog een paar meter hoger aan.

Een paar veel voorkomende vogels op de Boliviaanse Altiplano.

Op weg naar Laguna Colorado probeerde we in Huayllajara dieselolie te kopen maar het was alleen mogelijk om privé benzine te kopen. Maar welke idioot rijdt er met een dieselmotor over de Altiplano met nachttemperaturen van - 20° C? Van winterdiesel heeft men hier nog nooit gehoord.

Laguna Colorado heeft een mooie donkerrode kleur door de algen en de mineralen in het water. De kleur van het water en de mooie flamingo’s maakt het meer een eldorado voor fotografen.

Bij Laguna Colorado was het gedurende de nacht -13° C. Maar er zou nog een foto komen met een lagere temperatuur.

Laguna Colorado.

Bij Laguna Colorado was de fotograaf in zijn element.

Flamingo’s, overal flamingo’s in het rode water.

Het lijkt alsof ze zwemmen, maar ze lopen over de bodem van het meer.

De laatste bezienswaardigheid in het Reserva Nacional de Fauna Andina Eduardo Avaroa als men naar het noorden rijdt is Arbol de Piedra, een rotsformatie die met een beetje fantasie op een boom lijkt. Bij de boom staan nog talrijke rotsen waarvoor het niet moeilijk is een naam te bedenken.

We brachten de nacht door bij Arbol de Piedra bij een temperatuur van -19°C. In onze camper was het -9°C geweest en het waterflesje dat naast Ria’s kussen lag was één blok ijs. Bij de combinatie van een hoogte van 4600 m en de vriezende temperaturen werkte de dieselkachel niet meer. Ook moest er gewacht worden met het maken van thee en koffie omdat ook het gas van het kookstel niet wilde branden. Waarschijnlijk zat er teveel butaan in de gastank. Berlinda had het geniale idee om het water wat ze vroeg in de morgen nodig had in de koelkast te zetten, zodat het niet kon bevriezen. De problemen met water, gas en diesel loste zich eigenlijk vanzelf op met een beetje geduld en door pas uit bed te komen als de zon volop scheen. De zon zorgde heel snel voor hoge temperaturen en een middagtemperatuur van 40°C was geen uitzondering.

Geen van ons heeft last gehad van noemenswaardige hoogteziekte verschijnselen. Was het te danken aan de aandacht aan de hoogteacclimatisatie, de paar pilletjes Diamox, de cocathee of door de combinatie ervan. We zullen het nooit weten maar dat hoeft ook niet.