Van het Nationaal Park Tierra del Fuego zijn we teruggereden naar de camping in Ushuaia. We hadden besloten om tot na Nieuwjaar in Ushuaia te blijven en te proberen iets leuks te vinden voor oudejaarsavond. Op de camping hadden we al kerstavond gevierd en we wilde wel iets anders proberen maar waar? Bij het toeristenburo hoorde we dat er een feest georganiseerd werd in het “Beagle Center” maar veel informatie hadden ze niet over het feest. Er zou muziek zijn en een koud buffet. We ( samen met Rudi en Berlinda) besloten de gok te wagen maar kregen onze twijfels toen we op het bewuste adres alleen een hangar zagen staan naast een gebouw van de vliegclub. Eenmaal binnen waren we opgelucht. We werden spontaan ontvangen en de hangar was binnen niet meer herkenbaar door de sfeervolle inrichting. Het was er erg gezellig en door onze aanwezigheid krikten we de gemiddelde leeftijd van de gasten aanzienlijk omhoog. Vanuit het center hadden we een mooi uitzicht op Ushuaia en het verbaasde ons enorm dat er om 12 uur helemaal geen vuurwerk te zien was, maar dan ook werkelijk helemaal niets! Zou er een 2de plaats ter wereld zijn waar dit het geval is?
Oudejaarsavond in het Beagle Center.
De stemming zat er tegen twaalf uur goed in.
Als je zonder gas staat heb je, in de meeste gevallen, in een Camper een dik probleem. Geen koffie en geen warm eten. Daarom hebben we voordat we naar Zuid-Amerika vertrokken geprobeerd uit te vinden waar we LPG konden tanken en wat voor vulaansluitingen we daarvoor nodig zouden hebben. Er zijn namelijk geen tankstations zoals in Europa waar je LPG kan tanken. In plaats daarvan rijden er grote LPG tankwagens rond die de tanks van grootverbruikers ter plaatse opvullen. Wij zijn geen grootverbruiker en hoe komen wij te weten waar en wanneer er een tankwagen komt? Ook over de benodigde vuladapters kon je op internet de meest uiteenlopende en tegenstrijdige informatie vinden. Met veel pijn en moeite hebben we in Europa vóór ons vertrek nog een aantal extra adapters aan kunnen schaffen. Het algemeen advies is altijd: “tank als er gas is, en niet als je het nodig hebt”. In Ushuaia waren we reeds zes weken op stap en leek het verstandig om indien mogelijk de tank maar eens bij te vullen. Bij navraag op de Camping bleek dat bij Sartini Gas mogelijk. Toen we daar aankwamen stond er inderdaad een tankwagen en tot onze grote verbazing hadden we niet eens een speciale vuladapter nodig. Toen de tankwagenchauffeur mij vertelde dat er maar 7 liter bij kon, schaamte ik me mateloos. Al dit werk met de grote tankwagen voor 7 liter LPG. Toen ik op het kantoor af ging rekening en omgerekend maar Euro 1,40 moest betalen, wist niet hoe snel ik het kantoortje uit moest lopen.
LPG tanken in Ushuaia.
Ushuaia “Het einde van de Wereld” en soms voelt het ook zo.
Elke dag lag er wel een ander cruiseschip in de haven. Hier één van de grootste, de “Star Princess”.
Ria aan de haven met een echte “ouwe zeerot”.
Een bezoek aan Tierra del Fuego is niet compleet zonder op Estancia Harberton geweest te zijn. De Estancia is gelegen op een mooie locatie langs het Beagle Kanaal. Maar het is vooral de geschiedenis ervan dat de meeste bezoekers trekt. De estancia was in 1886 gebouwd voor de Anglicaanse missionaris Thomas Bridges. Het was de eerste estancia op Tierra del Fuego en zodoende staat ook het oudste huis op de Estancia. De oorspronkelijk bevolking, waarvan er niet één meer in leven is, leefde er onder zeer primitieve omstandigheden. De zoon van Thomas Bridges, Lucas, schreef over het leven op de estancia het boek:”Utttermost part of the Earth”.
Onderweg naar Estancia Harberton wordt het wel duidelijk uit welke richting de wind meestal waait.
Estancia Harberton – 1
Estancia Harberton – 2
De Kuifcaracara op de Estancia
De Kuifcaracara op de Estancia.
Estancia Harberton – zwart, wit en geel.
Estancia Harberton – 3
Wilde bloemen op de Estancia.
Bij het verlaten van de estancia kwamen we langs het “Museo Acatushún”. We waren niet van plan het museum te bezoeken maar onze interesse werd gewekt door de grote hoeveelheid grote skeletten die er rond omheen lagen. Het bleken allemaal skeletten te zijn van zeezoogdieren die gestrand waren en niet meer gered konden worden. We kregen er een interessante rondleiding door een enthousiaste Peruaanse biologin. Ze liet ons in het museum de diverse skeletten zien en vertelde over de verschillen tussen de walvissoorten, de zeehond en de zeeleeuw etc. In het laboratorium zagen we hoe de skeletten worden samengesteld uit de soms enorme hoeveelheid botjes. Als laatste liet ze ons het “ bottenhuis” zien en jammer genoeg ook ruiken. Hier wordt het meestal rotte vlees na soms jaren van de botten geschraapt.
Museo Acatushún met rechts het “bottenhuis”
Typische weergave van de dieren in het museum.
De Peruaanse biologin geeft uitleg in het laboratorium.
Ria en Berlinda bij het “bottenhuis”. Één van de twee durfde niet binnen. Het stonk buiten al meer dan genoeg.
In een baai bij de estancia lag een Nederlands zeilschip.
Het Beagle Kanaal.
We hebben net Tierra del Fuego met de veerboot verlaten en staan hier op het Chileense vaste land bij de vuurtoren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten