Reisverslag 17 - Nationaal Park Los Glaciares - Perito Moreno Gletsjer.

Het Nationaal Park Los Glaciares ligt direct boven het Nationaal Park Torres del Paine.
Maar om van het laatst genoemde park, het eerste te bereiken moet je de grens over van Chili naar Argentinië en ook nog 330 km rijden. Op weg naar El Calafate maakten we over een afstand van 80 km voor het eerst kennis met het zeer slechte wegdek van de Ruta 40 in het zuiden van Argentinië. Over de 80 km deden we meer dan 3 uur.
De belangrijkste bezienswaardigheden van het 6000 vierkantenkilometer grootte Nationaal Park Los Glaciares zijn: de Perito Moreno gletsjer in het zuiden en het Fitz Roy gebergte in het noorden. De Perito Moreno mag dan wel niet de grootste gletsjer van Argentinië zijn, het is zeker wel de meest imposante. Het uiteinde van de gletsjer is U-vormig en is ongeveer 5 km breed. Het uiteinde bestaat uit een verticale wand met een hoogte variërend tussen 40 en 60 m. De gletsjer schuift langzaam maar voordurend het Lago Argentino in. Daardoor breken er regelmatig grote stukken van de gletsjer af die dan met groot kabaal in het meer storten.

We gaan voor de zoveelste keer maar weer de grens over.

Bij de ingang van het park mochten we overnachten.

Ria bij de gletsjer. (Deze foto hadden we ook nodig voor de Earth Cache)

We hadden geluk, vanaf 12.00 uur scheen de zon. (Het panorama kan vergroot worden door te dubbelklikken op de foto)

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
De zon kleurde de gletsjer op verschillende plaatsen mooi blauw.
 

Een groot stuk ijs breekt van de gletsjerwand af en stort in het meer.

Deze vogeltjes waren de gehele dag actief rond de Camper.

We hadden graag op de parkeerplaats bij de gletsjer willen overnachten maar dit wordt sinds 1 januari niet meer gedoogd. Aan het Lago Roca, ook binnen het park, vonden we misschien wel een beter plaatsje. Vlak in de buurt begon namelijk de wandeling naar de top (1282 m) van de Cristal berg (Cerro de los Cristales). In vergelijking met de Alpen is dit niet hoog maar daar begin je dan ook meestal al op grotere hoogte met de wandeling. Omdat we op 220 m begonnen werd het toch nog een pittige en vooral steile wandeling.

 

Ons plaatsje aan het Lago Roca.

Bij het meer zaten veel Ibissen.

Het weer zag er niet best uit bij het begin van de wandeling.

Uitzicht op Lago Roca en een zijarm van Lago Argentina.

Panorama bij de afdaling van de Cristal berg.

 

Deze en meer plantjes zagen we bij de wandeling naar de top van de Cristal berg.