In Bonito, hadden we gehoord van een Duits koppel dat sinds een paar jaar in Paraguay woont, dat er 65km ten zuiden van Bonito in de buurt van Jardim een groot gat in de aarde was waar papegaaien in nestelden. Het grote gat, Buraco das Araras genaamd, heeft een omtrek van 500m en is 100m diep. Het is 200,000 tot 300,000 jaar geleden ontstaan door het instorten van een zachte kalkstenen onderaardse grot. De rood-groene papegaai (Arara Vermelha) maakt hier zijn nest in de wand.
Er is ook een meertje in de bodem van gat. Tijdens een inspectie door het leger een aantal jaar geleden, ontdekte ze ook een kaaiman. Je vraagt je wel af waar dat beest van zou moeten leven.
Ria neemt een rustpauze met de gids tussen de papegaaien en mooie planten.
Het was al laat in de middag als de papegaaien, meestal twee-aan-twee. nog een hapje gingen eten.
We hadden de indruk dat er meer ibissen in de wand hun nest hadden dan papegaaien.
Aan zijn vleugels te zien heeft deze papagaai er al heel wat vlieguren opzitten. Of heeft hij soms ruzie gehad?
Deze twee konden het goed met elkaar vinden.
Na het bezoek aan Buraco das Araras gingen we naar de nabij gelegen camping Seu Assis. Ook hier was er weer heel wat “wildlife” te zien. Laat in de middag kwam er o.a. een grote kudde wilde zwijnen voorbij aan de rand van de camping. Volgens mijn reisgids leken ze meer op “white-lipped peccaries” . Deze zijn wel heel ver verwant met zwijnen maar de zeug krijgt bijvoorbeeld niet een groot aantal hulpeloze biggetjes maar een tweeling die vanaf de eerste dag al vrij zelfstandig is. In de kudde liepen dan ook een aantal zeugen die gevolgd werden door een tweeling.
In de morgen, kort na het verlaten van de camping, kregen nog iets verrassends te zien. De Reuze Miereneter.
De laatste 1000km hebben we alleen nog maar roodbruine aarde gezien. Het is een prachtig gezicht als de zon achter de stofwolken schijnt. Het lijkt dan net of er iets in brand staat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten