In de omgeving van de grens waren we in een andere wereld terechtgekomen. Geen kale woestenij meer maar plotseling was alles groen. Zodra we over de grens waren moesten we steil de berg op en over de Panamericana richting Loga / Vilcabamba. De eerste paar honderd kilometer was de weg bijzonder slecht met grote gaten en hier en aardverschuivingen veroorzaakt door de vele regenbuien.
Dit was een veel voorkomend beeld de eerste dagen in Ecuador. De weg geblokkeerd omdat de aardverschuivingen opgeruimd moesten worden.
We kwamen er op de eerste dag in Ecuador er ook al snel achter dat het een heel religieus land is en dat er vooral in het weekend veel processies plaats vinden. We waren nog maar 90 km in Ecuador toen het verkeer een paar uur vast zet omdat er een processie, stapvoets, onderweg was naar Catacocha.
Elke dag, na een uur of zo, doen we ons best om een leuk plaatsje te vinden om koffie te drinken (en een sigaretje te roken). In dit geval bleek het geen rustig plaatsje te zijn. Minstens elke tweede auto stopte om, kort even, bij St. Vincent te komen bidden. In het volgende dorp kwamen we een processie tegen met een Mariabeeld en een groot houten kruis. De mensen drongen om het kruis om er bloemblaadjes op te leggen.
Vilcacamba en omgeving is heel populair omdat het in een mooie omgeving ligt met een goed klimaat met weinig of geen wind. Je wil natuurlijk ook de omgeving gezien en ervaren hebben waar 1 op de 35 mensen meer dan 100 jaar oud wordt. Het wereldgemiddelde ligt namelijk bij 1 op 1,745,000.
Het mooie en campervriendelijke hostal Izhcayluma ligt in het Vilcacamba dal. We zullen nog even moeten wachten om te weten of ons verblijf aldaar een invloed heeft op onze levensverwachting.
Een panorama van een deel van het Vilcabamba dal.
Hier volgen een aantal foto’s van de flora en fauna in de tuin van hostal Izhcayluma.
Het dorp Vilcabamba.
Nog een paar foto’s die genomen zijn in de tuin van hostal Izhcayluma.
De labrador van het hostal vond ons wel erg aardig. Of kwam het door het brood en de koekjes? In ieder geval was hij niet weg te slaan. Ook bij het monteren van een nieuwe beugel voor de spoorstang kwam hij vlak naast me onder de auto liggen.
Verder naar het noorden, aan de Panamerican, ligt, op 2530m hoogte, Cuenca, de op 3 na grootste stad van Eucuador met 300,000 inwoners. Cuenca heeft een aantrekkelijk centrum met oude koloniale gebouwen.
Rond het “Abdón Calderón Park” staan o.a. de kathedraal “Nueva” uit 1885 en de witte kathedraal “Vieja” uit 1557, dat nu dienst doet als een museum.
Jarenlang was het maken van Panama hoeden een belangrijke industrie in Cuenca. Panama hoeden zijn eigenlijk Ecuador hoeden. Het misverstand ontstond doordat een in Panama levende Fransman de hoeden op de wereldtentoonstelling in 1855, in Parijs, introduceerde als een mode artikel. Tot dan toe was het een hoed voor goudzoekers en landarbeiders.
In dit Panama hoed museum, in Cuenca, zou je kunnen zien hoe de hoed gemaakt wordt. Wij moesten het doen met onze eigen verbeelding en een paar onderschriften want er was geen rondleiding of demonstratie zoals in onze reisgids stond.
Cuenca heeft ook een grote bloemenmarkt.
Ingapirca (Quechua voor “stenen Inka muur”) is het best bewaarde Inka bouwwerk in Ecuador. Bij ons bezoek aan Ingapirca werden we weer voor ons individueel reizen en dan vooral met de camper beloond. Toen we er aankwamen miezerde het en de ruïnes waren bijna de hele middag in een nevel gehuld. Het zicht was zo slecht dat een aantal toeristen zelfs in de bus bleven zitten en niet eens de moeite namen om de site te bezoeken. Geen nood we bleven er, onder bewaking, overnachten en het was de volgende ochtend mooi helder weer om de ruïnes te bekijken.
De Ingapirca ruïnes.
Ingapirca
Bij het verlaten van het dorp Ingapirca kwamen we een optocht tegen met een vreemde combinatie van figuren. Aan het hoofd van de optocht reed een man met een masker dat een “boze Spanjaard” voor zou moeten stellen gevolgd door nog meer ruiters waarvan één pet op had die wel erg veel weg had van een Nazi officier. Dan kwam er een heiligenbeeld gevolgd door een auto met een prinsesje? Een jonge ruiter stak zijn middelvinger omhoog maar ik denk niet dat, dat bij de optocht hoorde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten