maandag 5 maart 2012

Reisverslag 64 – van de kust naar de hoofdstad Quito.


Op weg van de kust naar Quito kwamen we langs een aantal interessante plaatsen zoals het dorp Mindo, de Pululahua vulkaankrater en het park “Mitad del Mundo”. Mindo is omgeven door nevelbossen die beschermd zijn en ligt op 1300m hoogte waardoor het een aangenaam klimaat heeft. Het is er vooral in het weekeinde erg  druk omdat het maar 80km van Quito ligt. Je kan er heerlijk wandelen en het is een eldorado voor vogelliefhebbers.


In de tuin van Hotel Descanso, waar wij een paar dagen met de Camper stonden, was het de hele dag door, een komen en gaan van vogels. Hoofdzakelijk kolibries omdat ze gevoerd werden.

 In Mindo was ook een kleine vlinder en orchideeën tuin.

 De rechtse orchidee is wel heel bijzonder omdat de bloem de vorm heeft van een muiltje.


Volgens onze  Rother wandelgids kon je vanuit het “Yellow House” in Mindo mooie wandelingen maken door het nevelbos en het vogelparadijs. We gingen ons er eerst maar eens oriënteren en vonden er een waar bloemenparadijs.

Langs de oprijlaan van Hacienda San Vincente, op weg naar het “Yellow House” groeiden planten met enorme bladeren.

We hebben heerlijk op de Hacienda gewandeld maar op de dag dat wij er waren was het bepaald geen vogelparadijs.

Bloemen en planten langs de wandelroute.

De eigenaar van het hotel kwam ons halen om naar een toekan te komen kijken. Het was een soort dat maar zelden in zijn tuin te zien is. In Ecuador noemen ze het de Choco Toucan



Karnaval in Mindo,  bestond uit het naar elkaar spuiten met speciaal carnavalschuim. Naar we gehoord hebben is dat in heel Ecuador zo, en hier en daar wordt er ook nog met zakken water gesmeten.


We hebben niet veel geluk bij het bezoeken van vulkaankraters in Ecuador. Ook de Pululahua krater was er af en toe een beetje te zien. De krater is met een doorsnede van 4km de grootste van Ecuador de vruchtbare bodem ligt op 2300m en wordt volledig voor landbouw benut.


De Pululahua krater met rechtsonder op de foto ons overnachtingplaatsje bij restaurant “El Cráter” op 2850m.


Vlak bij de krater heeft men ook op de evenaar de zonnetempel gebouwd. Op 21 maart en 23 september schijnt de zon op de middag loodrecht door de koepel van de tempel. Ook worden er verbluffende demonstratie gegeven om aan te tonen dat de tempel op de evenaar ligt. De indianencultuur en levenswijze is er ook te zien en de schilder Christóbal Ortega heeft er zijn atelier en een permanente expositie.



Even ten noorden van Quito heeft men op de evenaar een groot monument gebouwd. Het “Mitad del Mundo” (het midden van de wereld). Het is natuurlijk wel een leuk idee om op de evenaar te staan maar ik heb op de kaart gezien dat we van de kust naar Quito een aantal keer de evenaar gepasseerd zijn en pas bij de zesde keer stond er een monument. Op zee was het vroeger minder leuk als je voor de eerste keer over de evenaar ging want dat werd je gekielhaald.


 Het zogenaamde “Midden van de wereld”



Quito is met 2.7 miljoen inwoners de op één na grootste stad van Ecuador. De stad ligt in een hoog dal op 2850m. Maar ook de bergen aan beide zijden van het dal zijn tot grote hoogte bebouwd. Wij zijn niet zo weg van het bezoeken van steden met miljoenen inwoners maar in Quito waren we aangenaam verrast. Het is een heel aangename stad om te bezoeken. Het heeft goede wegen met weinig files en het openbaar vervoer werkt er uitstekend. Wij bezochten hoofdzakelijk het historische gedeelte van de stad. Door de laaghangende bewolking hebben we helaas niet de Cotopaxi vulkaan (5897m) kunnen zien en had het ook geen zin om met één van de hoogste kabelbanen ter wereld mee te gaan naar een hoogte van meer dan 4000m


 We hebben in een paar steden gezien dat de politie Campers gebruikt. Gek genoeg schijnen ze nooit een parkeer probleem te hebben.


Op het Plaza de la Independencia ook wel kort Plaza Grande genoemd staan o.a. het Palacio de Carondelet (presidentieel paleis) and kathedraal van 1667.


 Ria loopt zo maar aan de paleiswachten voorbij het paleis in.


 Sinds president Rafael Correa bekend maakte dat “het paleis van iedereen is”, is er de mogelijkheid om onder begeleiding van een gids een deel van het paleis te zien.


 Het Plaza San Francisco met de gelijknamige kerk en klooster. Het is het grootste religieuze complex in de Americas en was in 2011 gekozen als één van de zeven wonderen van de wereld. Als je alle zeven wonderen van de wereld op zou tellen kwam je misschien wel tot zeventig.


 Op en langs de autovrije Avenida 24 de Mayo stonden carnavalspoppen en op de balkonnen van de huizen langs de straat waren ook diverse figuren te zien.


Calle de la Ronda is een mooi smal straatje met kinderkopjes, vol met restaurants en een paar hotels. Tot ongeveer 2001 was Calle de la Ronda en een deel van Avenida 24 de Mayo, de “walletjes” van Quito. Door het verbieden van de bordelen en  de herstructurering van de wijk is het een aantrekkelijk deel van de stad geworden.


 Het Plaza Santo Domingo met de gelijknamige kerk.



Aan de Avenida Naciones Unidas stonden een aantal mooie grote Carnaval maskers.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten