Het is maandagavond 23 november en met een vertraging van meer dan drie weken hebben we de Camper afgehaald in de haven van Buenos Aires. Wij kunnen ons gelukkig prijzen dat we niets missen in de Camper en dat er alles nog op en aan schijnt te zitten. Anderen waren minder gelukkig en misten o.a.: een autoradio, een ruitenwisser compleet met aandrijving, een thermometer en van een Unimog had men zelfs geprobeerd de wielen af te schroeven.
Nu we de Camper hebben moeten we besluiten waar we naar toe rijden. Aanvankelijk zouden we met Mary naar de watervallen van Iguazu gaan maar zou daar nog wel tijd genoeg voor zijn om de 1400 km te rijden en ook nog tijd over te hebben om de watervallen te bekijken. Als we het in drie dagen zouden kunnen rijden, bleven er nog twee dagen over om de watervallen in Argentinië en Brazilië te bekijken voordat Mary zondag 29 november weer naar Nederland moest vliegen. Maar zou er nog plaats voor haar zijn op een passende vlucht van Iguazu naar Buenos Aires? We besloten de gok te wagen om richting Iguazu te rijden en de verdere beslissingen af te laten afhangen van de ervaringen op de eerste dag. Tot onze verbazing waren de wegen bijzonder goed en ook rustig zodat we bij aankomst, in Yapeyu, de eerste overnachtingplaats, al meer dan 700 km hadden gereden. Nu waren we optimistisch genoeg om door te rijden en vroegen Richard om in Nederland de vlucht van Iguazu naar Buenos Aires te regelen. Uiteindelijk kwamen we reeds op de tweede dag op de camping in Iguazu aan.
Aankomst in Yapeyu
Hier lacht Mary nog, maar kort er na bleek de luchtbedpomp niet te werken. Die had eerst 12 uur opgeladen moeten worden en zo lang wilde ze ook niet wachten met naar bed gaan. Het was dus een lange en pijnlijke nacht.
Gaucho aan het werk.
De gaucho was ook zo vriendelijk om voor ons te poseren.
Ze lopen wel erg ver vooruit in Argentinië met het plaatsen van de borden voor haar 60ste verjaardag.
Het landschap onderweg was zeer afwisselend. We dachten eerst dat we door een watersnood gebied reden wat later ook het geval bleek te zijn toen we hoorde dat het water in de Uruguay rivier, 9 á 10 meter hoger stond dan normaal. Verder reden we langs grote sinaasappelplantages, rijstvelden en theeplantages. De laatste 300 km ging door een dicht bebost en heuvelachtig gebied met veel houtzagerijen.
Uitgestrekte Theeplantages.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten